تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی
زبان انگلیسی طی صدها سال توسعه یافته است. در این مدت، تغییر زیادی کرده است و کلمات جدیدی از زبان‌هایی مانند لاتین، فرانسوی و آلمانی به آن اضافه شده و کلمات انگلیسی موجود نیز تغییر کرده است. در حال حاضر نیز این زبان در حال تغییر می‌باشد، بنابراین آنچه هم اکنون “عادی” به نظر میرسد ممکن است در 100 سال بعد “عجیب” باشد!
آنچه ما انگلیسی می‌نامیم از انگلستان – بخشی از بریتانیا – نشات گرفته است. بریتانیا کشوری بسیار قدرتمند بود و مردمان آن مانند سایر کشورهای اروپایی، کشورهای زیادی را در نقاط مختلف جهان مستعمره خود ساختند بدین صورت که به مناطق دیگر رفتند، مردم ساکن آنجا را شکست دادند و کنترل سرزمین آنها را به دست گرفتند.
ایالات متحده آمریکا و کانادای کنونی نیز از مستعمرات بریتانیا بودند بهمین دلیل است که مردمان این کشورها امروزه انگلیسی صحبت می‌کنند.
با گذشت سالها، بیشتر مستعمرات انگلیس استقلال پیدا کردند. این امر باعث شد زبان انگلیسی ای که صحبت می کردند به آرامی تغییر کند. در همین زمان، شیوه انگلیسی صحبت کردن مردم بریتانیا نیز در حال تغییر بود، اما نه به آن شکلی که در مستعمرات بود.
درست است که بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی تفاوت‌هایی وجود دارد اما شباهت‌های آن بسیار بیشتر از تفاوت های آن است. اگر شما هر کدام از این دو نوع انگلیسی را بدانید زبان دیگر را احتمالاً متوجه خواهید شد. یکی از بزرگترین تفاوت ها بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی، تلفظ است.
تفاوت تلفظ بین انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی
گاهی اوقات حتی بومی زبان‌ها هم، دیگر گویش‌های انگلیسی را 100٪ نمی‌فهمند. بنابراین هنگام تماشای فیلم یا نمایش، اگر تک تک کلمات را متوجه نشدید نگران نباشید، می‌توانید از زیرنویس برای درک بهتر آن زبان استفاده کنید یا اگر مستقیم با کسی صحبت می‌کنید، این نیز کاملاً طبیعی است از او بخواهید آنچه را که گفته است تکرار کند.
با این وجود تفاوت‌های کلی بین این دو لهجه وجود دارد و بهتر است که این تفاوت‌ها را بدانیم. اما به یاد داشته باشید تفاوت‌هایی که در این مقاله بیان می‌شود تفاوت‌های کلی هستند و ممکن است از منطقه‌ای به منطقه‌ای تفاوت‌های بیشتری دیده شود. البته صحبت در مورد هر مکان متفاوت غیرممکن خواهد بود، اما اینها برخی از قابل توجه‌ترین تفاوت ها هستند.
تلفظ حرف r
یکی از اولین تفاوت ها بین گویش‌های مختلف انگلیسی، تفاوت در تلفظ حرف r است. اگر در انتهای کلمه‌ای حرف r وجود داشته باشد، در انگلیسی آمریکایی تلفظ می‌شود اما در انگلیسی بریتانیایی تلفظ نمی‌شود. بهترین مثال کلمه computer است.
توجه داشته باشید که این فقط برای r در پایان یک کلمه است. همه گویش‌ها معمولاً این حرف را در ابتدای کلمه (red, rayan) یا وسط کلمه (barrier, parent) تلفظ می‌کنند. با این حال، حرف r در وسط کلمه نرمتر بیان می‌شود و حتی در انگلیسی بریتانیای (بریتیش) به سختی شنیده می‌شود.
همچنین توجه داشته باشید که برخی از گویش‌های انگلیسی آمریکایی (امریکن) در پایان یک کلمه، r را تلفظ نمی‌کنند. این لهجه‌ها بیشتر در برخی از شهرهای شمال شرقی آمریکا مانند بوستون و همچنین در مناطقی از جنوب ایالات متحده رایج است.
تلفظ حرف t
یکی از ویژگی‌های مشترک گویش‌های آمریکایی تلفظ یک یا دو حرف t با صدای d می‌باشد. این مورد کمتر در انگلیسی بریتانیایی رایج است و معمولاً حرف t بصورت واضح تلفظ می‌شود.
برای درک بهتر این موضوع به تلفظ کلمه computer با دو لهجه امریکایی و بریتانیایی گوش کنید. اگر دقت کنید متوجه خواهید شد که تلفظ حرف t در لهجه بریتانیایی واضح تر است. این مسئله حتی در کلماتی که دو حرف t (مانند bitter) پشت سرهم می آیند قابل توجه تر است. در لهجه امریکایی bitter به شکل bidder تلفظ می شود. همچنین به تلفظ کلمات litter, better, butter در هر دو لهجه توجه کنید.
یکی دیگر از تفاوت های متداول در تلفظ “t” این است که آمریکایی های اغلب این حرف را تلفظ نمی کنند.
به عنوان مثال، در پایان برخی از کلمات، به ویژه کلمات کوتاه مانند what، حرف t تلفظ نمی‌شود، اما در گویش بریتانیایی معمولاً تلفظ می‌شود. تلفظ آمریکایی what بیشتر شبیه wuh است.
از دیگر مواردی که آمریکایی ها حرف t را تلفظ نمی‌کنند زمانی است که بعد از حرف n واقع می‌شود. برای مثال در کمله international، در لهجه بریتانیایی حرف t شنیده می‌شود اما در لهجه امریکایی به شکل innernational تلفظ می‌شود.
توجه کنید که این مورد در گفتار غیرجدی رایج است. اما در گفتار رسمی، آمریکایی‌ها سعی می‌کنند تا حد امکان حرف t را واضح تلفظ کنند.
تفاوت در تلفظ حروف صدادار
تفاوت های مختلفی در تلفظ حروف صدادار بین گویش انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی وجود دارد و توضیح آن برای زبان آموزان مبتدی، کمی فنی و احتمالاً گیج کننده است.
به طور کلی بسیاری از حروف صددار یا مصوت‌ها در تلفظ با هم تفاوت دارند اما رایج‌ترین حرف که زبان آموزان معمولاً متوجه آن می‌شوند حرف a است. تلفظ فونتیک این حرف به شکل [æ] می‌باشد که ترکیبی از دو حرف a و e است این تلفظ در لهجه امریکایی رایج است و در لهجه بریتانیایی متداول نیست.
بنابراین تلفظ کلماتی نظیر after, dance, mathematic در دو لهجه آمریکایی و بریتانیای متفاوت خواهد بود. توصیف تفاوت بسیار دشوار است به همین دلیل برای درک تفاوت باید به تلفظ آنها در هر دو گویش گوش کنید.
تفاوت های گرامری بین گویش آمریکایی و بریتانیایی
به طور کلی، تفاوت های گرامری زیادی بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی وجود ندارد. در حقیقت، اگر انگلیسی زبان مادری شما نیست، احتمال خوبی وجود دارد که حتی متوجه تفاوت‌ها نشوید. در عوض، احتمالاً متوجه تفاوت در تلفظ و واژگان خواهید شد.
برای یادگیری کامل تفاوت‌های گرامری می‌توانید بسیاری از منابع دیگر موجود در اینترنت را بررسی کنید. اما برای امروز، من فقط می‌خواهم روی چهار موردی که زبان آموزان اغلب آن را تشخیص می‌دهند، تمرکز کنم. اینها تفاوت‌های متداول هستند، اما توضیح آنها کمی گیج کننده است.
have — have got — got
در انگلیسی بریتانیایی از عبارت فعلی have got استفاده می‌شود اما در انگلیسی آمریکایی به جای آن از فعل have استفاده میگردد. بعنوان مثال، یک فرد اهل ایالات متحده می‌گوید I have a car، اما یک فرد اهل بریتانیا می‌گوید I have got a car.
این باعث می‌شود فرمت‌های سوال نیز متفاوت باشند:
BrE: Have you got a car?
AmE: Do you have a car?
توجه:
BrE نشاندهنده انگلیسی بریتانیایی (بریتیش) و AmE نشاندهنده انگلیسی آمریکایی (امریکن) می‌باشد.
همچنین تمایل بسیار زیادی در انگلیسی آمریکایی وجود دارد که به جای I have از I got استفاده شود که از لحاظ گرامری درست نیست. این احتمالاً ناشی از گفتن سریع I’ve got است که ve در آن واضح تلفظ نمی‌شود و تبدیل به I got می‌شود.
got — gotten
بیشتر فعل‌های زمان گذشته در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی یکسان هستند، اما استثنائات اندکی نیز وجود دارد (بخش بعدی را نیز ببینید). رایج ترین استثناء، شکل گذشـتۀ کامل فعل get است.
در گویش آمریکایی شکل گذشته کامل get به صورت gotten است (get-got-gotten). اما در انگلیسی بریتانیایی به شکل got می‌باشد (get-got-got).
BrE: I’ve already got a call from him
AmE: I’ve already gotten a call from him.
توجه داشته باشید که برای فعل forget نیز این تفاوت صدق می کند.
BrE: forget-forgot-forgot
AmE: forget-forgot-forgotten
افعال زمان گذشته
در افعال باقاعده برای شکل گذشته و گذشته کامل به آخر فعل ed اضافه می‌کنیم. برخی از نمونه های رایج عبارتند از:
look — looked
push — pushed
pull — pulled
مورد فوق در هر دو گویش آمریکایی و بریتانیایی صادق است. اما در انگلیسی بریتانیایی برخی افعال باقاعده وجود دارند که به جای ed از t در انتهای آنها استفاده می‌شود. برای مثال:
burn — burnt (BrE) / burned (AmE)
dream — dreamt (BrE) / dreamed (AmE)
learn — learnt (brE) / learned (AmE)
توجه داشته باشید که در انگلیسی بریتانیایی، معمولاً دو گزینه وجود دارتد. به عنوان مثال، در انگلیسی بریتایایی می توانید burnt و burned بگویید، اما burnt متداول‌تر است اما در انگلیسی آمریکایی برای شکل گذشته فقط می‌توانید از ed استفاده کنید.
حروف اضافه
حرف اضافه، کلمه‌ای است که ارتباط بین دو اسم را نشان می‌دهد. کلمات زیر حروف اضافه هستند:
at-in-on-under
کلمات یا حروف اضافه می‌توانند در گویش آمریکایی و انگلیسی متفاوت باشند که مهمترین آنها موار زیر هستند:
at the weekend (BrE); on the weekend (AmE)
different to (BrE); different from (AmE)
wait on line (BrE); wait in line (AmE)
Monday to Saturday (BrE); Monday through Saturday (AmE)
تفاوت های املایی
از آنجایی که املای کلمات به نوشتن مربوط است، در صورت خواندن یا نوشتن انگلیسی متوجه این تفاوت‌ها خواهید شد. این کلمات معمولاً دقیقاً یکسان تلفظ می‌شوند.
برخی از رایج ترین تفاوت های املایی عبارتند از:
-our (BrE) vs. -or (AmE)
در انتهای کلماتی مانند: colour, flavor, favour, favourite, neighbor در نوشتار بریتانیایی، our واقع می‌شود.اما در نوشتار آمریکایی حرف u حذف می‌شود، معادل کلمات فوق در انگلیسی آمریکایی به شکل زیر می‌باشد:
color- flavor- favor- favorite- neighbor
-ise (BrE) vs. -ize (AmE)
در انگلیسی بریتانیایی کلماتی نظیر organise و realise معمولاً با ise نوشته می‌شوند اما در انگلیسی آمریکایی به شکل organize و realize نوشته می شوند.
حروف بیصدای تکی یا دوتایی
برخی از کلمات در انگلیسی بریتانیایی دارای دو صامت پشت سر هم هستند، اما همین کلمات در انگلیسی آمریکایی فقط دارای یک صامت می‌باشند. به تفاوت‌های املایی در مثال های زیر دقت کنید:
BrE: travelled- travelling- traveller- cancelled- cancelling- modelling
AmE: traveled- traveling- traveler- canceled- canceling- modeling
تفاوت کلمات در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی
در زبان انگلیسی کلماتِ بسیاری وجود دارند که به لحاظ املایی، تلفظ یا معنی در گویش‌های مختلف متفاوت هستند، در ادامه به ذکر رایج‌ترین آنها می‌پردازیم.
1. aeroplane (BrE) — airplane (AmE) => هواپیما
2. biscuit (BrE) — cookie/cracker (AmE) => بیسکوییت
3. chemist (BrE) — drugstore/pharmacy (AmE) => داروخانه
4. chips (BrE) — fries/french fries (AmE) => سیب زمین سرخ کرده
5. crisps (BrE) — chips (AmE) => چیپس
6. dustbin (BrE) — trashcan/garbage can (AmE) => سطل زباله
7. cinema (BrE) — movie theater (AmE) => سینما
8. film (BrE) | movie (AmE) => فیلم
9. fizzy drink (BrE) — pop/soda (AmE) => سودا
10. flat (BrE) — apartment (AmE) => آپارتمان
11. football (BrE) — soccer (AmE) => فوتبال
12. holiday (BrE) — vacation (AmE) => تعطیلات
13. jumper (BrE) — sweater/sweatshirt (AmE) => ژاکت
14. lift (BrE) — elevator (AmE) => آسانسور
15. lorry (BrE) — semi truck (AmE) => کامیون
16. maths (BrE) — math (AmE) => ریاضی
17. mobile phone (BrE) — cell phone (AmE) => موبایل
18. nappy (BrE) — diaper (AmE) => پوشک بچه
19. pants (BrE) — underwear/panties (AmE) => شلوار زیر زنانه
20. trousers (BrE) — pants/slacks (AmE) => شلوار
21. pavement (BrE) — sidewalk (AmE) => پیاده رو
22. petrol (BrE) — gasoline (AmE) => بنزین
23. post (BrE) — mail (AmE) =>نامه
24. pram (BrE) — stroller (AmE) => کالسکه
25. queue (BrE) — line (AmE) => ردیف، صف
26. to ring (BrE) — to call (AmE) => تلفن کردن
27. rubber (BrE) — eraser (AmE) => پاک کن
28. sweet(s) (BrE) — candy (AmE) => شیرینی
29. toilet/loo (BrE) — bathroom/restroom (AmE) => توالت
30. trainers (BrE) — sneakers/tennis shoes (AmE) => کفش ورزشی
31. underground/the Tube (BrE) — subway (AmE) => مترو
32. wardrobe (BrE) — closet (AmE) => کمد لباس
33. Zed (BrE) — Zee (AmE) => آخرین حرف الفبای انگلیسی
نکته:
– واژه biscuit در انگلیسی آمریکایی برای نوعی نان کره‌ای که باریکتر از cookie است، استفاده می‌شود.
– واژه holiday در انگلیسی آمریکایی نیز استفاده می‌شود اما به معنای یک روز خاص یا روز تعطیلی است که به مدرسه یا سرکار نمی‌روید (مانند روز شکرگزاری یا کریسمس).
ممنون بسیار عالی بود