تفاوت lie و lay در انگلیسی

lie و lay از افعال گمراه‌کننده در زبان انگلیسی می‌باشند که تشخیص آنها بسیار دشوار است. در این مطلب به تفاوت lie و lay و نحوه استفاده از آنها می‌پردازیم.

تفاوت lie و lay

فعل lie یک فعل لازم است که به معنای «دراز کشیدن» یا «واقع شدن (قرار داشتن)» می‌باشد. فعل lay یک فعل متعدی است که به معنای «گذاشتن» یا «قرار دادن» می‌باشد. فعل متعدی، فعلی است که مفعول مستقیم می‌گیرد و فعل لازم، فعلی است که مفعول مستقیم نمی‌گیرد.
مثال:

He lies on the sofa every day after work.
(او هر روز بعد از کار روی کاناپه دراز می‌کشد)

The postman lays the mail at the door every day.
(پستچی هر روز نامه را در پشت درب قرار می‌دهد)

نکته: زمان گذشتۀ lie و زمان حالِ lay، شکل یکسانی دارند و هر دو به شکل lay هستند. برای تشخیص این دو باید به دنبال مفعول مستقیم بعد از آن بگردید.

Past Participle	Past	Present Continuous	Present
lain	lay	lying	lie
laid	laid	laying	lay

مثال:

she lay on the bed and gazed at the ceiling.
(.او روی تخت دراز کشید و به سقف خیره شد)

please, lay the suitcase on the bed.
(.لطفا چمدان روی تخت بگذار)

در جمله اول بعد از lay، مفعول مستقیم وجود ندارد؛ بنابراین زمان گذشته ساده و به معنای «دراز کشیدن» می‌باشد. در جمله دوم بعد از lay، مفعول مستقیم (the suitcase) وجود دارد؛ بنابراین زمان حال ساده و به معنای «گذاشتن» می‌باشد.